VENETIË (Italië) Het duurt even voor je het door hebt. De geluiden van Venetië zijn anders dan overal elders. Geen geluid van auto’s, motoren, scooters en brommers. Venetië is de allerstilste wereldstad. Zeker in december...
Het eerste dat ik die morgen hoor, is een schrapend geluid. Gewend aan de sneeuw thuis de afgelopen dagen, denk ik dat Venetië aan het sneeuwschuiven is. Op zich geen vreemde gedachte, want er had gisteren nog hier en daar wat sneeuw in de stad gelegen. Waarom zou er vannacht geen sneeuw gevallen zijn?
Ik duw de luiken open en zie geen sneeuw. Even later hoor ik het schrapende geluid weer en schiet naar het raam. Ik zie een man die een grote steekwagen de brug op duwt. Vóór de grote wielen zit een extra stel kleine ijzeren wieltjes om met het gevaarte de treden van de bruggetjes op te kunnen ‘huppelen’. Opvallende geluiden in de stilte van Venetië...
Als je er goed naar luistert, hoor je hoe stil het in de stad is. Hier in de wijk San Polo zijn de straatjes vrijwel verlaten. Je hoort iedereen een paar bochten van tevoren aankomen. Voetstappen weerkaatsen in de stegen. In elke andere stad zou je je op z’n minst afvragen wie eraan komt. In Venetië niet. Hier is iedereen onderweg, net als jij.
In de verte pruttelt de dieselmotor van een vaporetto, de ‘waterbus’ die over het Canal Grande zigzagt. Deze halen we onmogelijk, bedenken we. Een paar minuten later horen we de volgende aankomen.
(december 2010)