EL HIERRO (Canarische Eilanden) Ten noorden van San Andres begint een zandweg naar El Garoë, de heilige boom van de Guanchen, de oorspronkelijke bevolking van het eiland. Tegenwoordig staan er hekken om de boom en moet je betalen om El Garoë te bekijken.
El Garoë was een laurierboom die zo hoog was dat zijn kroon tot in de wolken reikte. Het water liep langs zijn stam naar beneden en vulde de bekkens in de rotsen. Als elders op El Hierro de putten droog vielen, was er boven bij El Garoë altijd nog water in overvloed. Tot de winden van overzee weer wolken naar het eiland dreven, vulden de Herreños de hele zomer lang hun waterzakken in de bekkens onder de boom.
Uit de kronieken ten tijde van de Spaanse 'Conquista' van het eiland weten we dat El Garoë er waarschijnlijk nog stond toen de Spanjaarden arriveerden. Het schijnt dat een wervelstorm hem in het jaar 1610 moet hebben geveld.
Over het einde van El Garoë gaan op het eiland tal van verhalen. Het meest spectaculaire is dat van de Guanchen-prinses Teseide en de Spaanse soldaat Fernando die verliefd op elkaar geworden waren. Dit tot ongenoegen van Tabaldón, een jongen van het eiland die met de prinses zou gaan trouwen, zo hadden de wederzijdse families bepaald.
Tabaldón betrapte het verliefde paar onder El Garoë. Hij doodde zijn rivaal met een steen waarna zijn voormalige verloofde zich wanhopig van de rotsen stortte. Daarop verzamelden zich donkere wolken boven het eiland. Er brak een enorm onweer los en toen de wolken verwaaid waren, lag El Garoë ter aarde en was het lot van de Guanchen bezegeld.
Het duurde tot 1957 voor er weer een nieuwe laurierboom op de plek van El Garoë werd geplant.
Als we na een wandeling van een kilometer of vijf de heilige boom bereikt hebben, blijkt dat er een informatiecentrum bij de boom gebouwd is en dat er een hek omheen staat. We hebben dorst, water verkopen ze niet, alleen kaartjes. Als we bij El Garoë komen, blijkt het water in de bekkens groen en troebel en waarschijnlijk alleen drinkbaar voor Guanchen.
(maart 2015)