CRES (Kroatië) Nu ik er weer geweest ben, weet ik zeker dat het stadje Cres tot mijn favoriete plekjes aan de Kroatische kust hoort. Het haventje is tot de laatste plaats bezet met kleine bootjes. De huizen langs de kade hebben de mooiste kleuren. Daarachter staan de middeleeuwse wachttorens aan de rand van het stadje.
Maar het meest opvallend is de zee van Cres. Voor Nederlanders is de zee iets dat je met alle moeite achter Delta-hoge dijken moet zien te houden. Hier is de zee een vriendelijke huisvriend die op enkele centimeters afstand deel uitmaakt van het dagelijks leven van de stad. En soms is-ie zelfs nóg dichterbij…
We waren er zelf bij toen aan het begin van de avond boven Cres een zwaar onweer losbarstte, de regen bij bakken naar beneden kwam en de wind al het water uit wijde omgeving het haventje binnenjoeg. Vanaf ons droge plekje op een terras aan de kade zagen we hoe het water in de haven snel hoger en hoger kwam en niet ophield toen de rand van de kade bereikt was.Binnen de kortste keren stonden het grote plein en de halve stad blank.
Ondertussen bleef de man van het restaurant er volkomen kalm onder. Hij wees op de twee treden van zijn voordeur: 'Zo hoog is het sinds mijn jeugd niet geweest'. Ik kijk om me heen en zie dat álle huizen van Cres twee treden bij de voordeur hebben. Waarom zou je je ook zorgen maken?
(juni 2002)