LA GOMERA (Canarische Eilanden) In alle gidsen en sites over La Gomera lees je over Silbo. Het is de gefloten taal waarmee de inwoners van het eiland met elkaar over de valleien heen kunnen communiceren. In de twintig jaar dat ik met enige regelmaat op het eiland kom, heb ik er nauwelijks een woord Silbo gehoord.
Op de Mirador da Igualero tussen Chipude en Alajeró staat een monument ter ere van de Silbo-taal. Voor een toevallige passant mag het kunstwerk er een beetje uitzien als monument gewijd aan de basketbalsport, de kenner weet echter dat het een mond en een vinger voorstelt, het instrument om Silbo te spreken. Naast het monument vertelt een plaquette dat het Silbo sinds 2009 op de Unesco-lijst met Cultuurerfgoed van de Mensheid staat.
Waarschijnlijk komt mijn gebrek aan interesse vooral voort uit onwetendheid. Ik lees net dat het zelfs zo schijnt te zijn dat kinderen op La Gomera op de lagere school Silbo-les krijgen. En dat het als een van de officiële talen van de Europese Unie erkend is.
Vandaag kwamen we diep beneden in het dal van Tagaluche dankzij bareigenaar Antonio onverwachts met Silbo in aanraking. Bij het verlaten van Bar Tagaluche vroeg Antonio onze namen die hij ongetwijfeld soepel en correct in Silbo vertaalde.
Dat de namen uit Antonio’s mond allemaal erg op elkaar leken en dat ze klonken zoals ik vroeger liedjes op de blokfluit speelde, heeft niets met de taalvaardigheid van Antonio te maken, maar ongetwijfeld alles met mijn jarenlange ontkenning van dit stukje onvervreemdbaar erfgoed van de Gomeros.
(april 2022)
La Gomera in Plaatselijk Belang
- Instortingsgevaar (april 2022)
- De vissers van Veultas (april 2022)
- Vloeiend Silbo (april 2022)
- De familie in Taguluche (maart 2011)
- Bar Prisma (maart 2011)
- De Vallei van de Grote Koning (maart 2011)
- Een rijtje stenen door het bos (maart 2011)
- Hoog boven Valle Gran Rey (maart 2009)
- Naar de offerberg van de Guanchen (maart 2006)
- De hippies van La Gomera (maart 2002)
- De akkertjes van Valle Gran Rey (maart 2002)